દશ્ય, અદશ્ય અને અદષ્ટ વચ્ચે તફાવત શું? * (૧)દશ્યઃ જે ઇન્દ્રિયગોચર છે તે દશ્ય છેઃ – સામાન્ય બુધ્ધિ કે સમજણથી જોઈ શકાય એ. (૨) અદશ્ય ; જે અદશ્ય છે તે અતીન્દ્રિય વિભાગને લગતું છે ગુપ્તવિધાઓ અદશ્ય સાથે સંબંધિત છે. -ચેતન્યનો વિસ્તાર થતાં અદશ્ય વિભાગનો પરિચય થવા માંડે છે – વિજ્ઞાનીઓ પણ અદશ્ય જણાતાં જંતુઓને કે પદાર્થોમાની ગતિને પામવા વિવિધ સાધનો વિકસાવી રહ્યા છે. (૩) અદષ્ટ ; જે અદષ્ટ છે તે સ્થુલ ઇન્દ્રિયોનો વિષય જ નથી પણ હ્રદય અને મનનો વિષય છે મન અને હ્રદય જયારે ખરેખરાં સંવેદનશીલ બને છે ત્યારે […]

આંતરખોજ શેની કરવાની છે? * આપણી અંદર રહેલા એવા તત્વની -જે કદી નિદ્રધીન થતુ નથી. -જે કદી અભાન બનતુ નથી. -જે નિત્ય સાવધાન છે,જાગ્રત છે.

આવાગમનનું ચક્ર કયાં સુધી ગતિમાન રહે છે? * ઋણાનુબંધન પુરા ન થાય ત્યા સુધી. * રાગ, દ્રેષ,લોભ મોહ વગેરે મનુષ્યના મનના સ્વામી થઈને બેઠા હોય ત્યાં સુધી.

કર્તાભાવ ટાળવા કેવી સમજણની જરૂર ? * મારાથી જે કાંઈ થયુ છે તે સર્વશક્તિમાન પરમાત્માની ઇચ્છાને કારણે થયુ છે. એમની ઇચ્છા વિના હુ કાંઈ કરી શકત નહિ.એમની હાજરી ને લીધે જ બધુ બને છે એવી સંભાવના રાખવી.

ભગવતશક્તિ આપણને શેમાથી ઉગારે છે ? * વાસનાના વમળમાથી. * અહંકારની ભ્રમણામાથી. * મિથ્થાભિમાનની છલનામાંથી.

આપણે ભગવાનની કૃપા માગીએ છીએ તે બરાબર? *ખરખર તો કૃપા માગવાની વસ્તુ નથી.પણ મેળવી શકાય છે.કૃપા પુરુષાર્થથી મેળવી શકાય છે બધુ ભગવાન ન કરે.બે હાથે તાળી પડે.પિતા પણ આપણા માટે બધુ કરતો નથી.એમને જે કરવા યોગ્ય લાગે છે તે જ કરે છે આપણે કરવા જેવું હોય તે આપણા ઉપર છોડે છે * ભગવાન સંકેત કરે છે ચાલવાનું આપણે હોય છે આપણે આળસુ થઈ પડયા રહીએ અને કૃપાની માગણી કરીએ એ કેટલું બરાબર?

મુળભુત સત્તા અને સ્થુલ સત્તામાં શુ ફેર ? * મુળભુત સત્તા કોઇની શરણાગતિ સ્વીકારતી નથી,પણ એની શરણાગતિ જગત સ્વીકારે છે. * મુળભુત સત્તા વ્યાપક એઈટલે તેમાં પક્ષપાતરહિતપણૂં એ. * મુળભુત સત્તામા હકુમત કે આગ્રહ નથી. * મુળભુત સત્તાની શરણાગતિમાં નિર્ભયતા છે. * આપણી ભુલ થાય તો મુળાભુત સત્તા આડકતરી રીતે સંકેત કરે છે. * મુળભુત સત્તા સામ,દામ,દંડ ભેદનો ઉપયોગ કરતી નથી. * મુળભુત સત્તા કોઈને આધારે નથી,અથવા તેને કોઇનું અવલંબન નથી. * સ્થુલ સતા સાધનોને આધારિત છે,ીટલે તો તે સેન્ય અને સતા વધારવા ઇચ્છે છે અને તે દિશામાં સતત પુરુષાર્થ […]

આપણે અંદરના પ્રકાશનો અનુભવ કેમ કરી શકતા નથી ? * દેહરૂપ આવરણ ખસેડવાનો કયારેય પ્રયત્ન કરતા નથી એટલે. * તમોગુણ અને રજોગુણની પ્રબળતમ હાજરીને કારણે.

પરમ તત્વની સમીપ લઈ જતાં સાધનો કયાં? * ક્ષણે ક્ષણેની જાગુતિ. * નામસ્મરણ.મનન.પ્રાર્થના. * સત્સંગ. * સંત-સમાગમ. * અનુભવી પુરૂષોની વાણીનો અભ્યાસ. * તત્વ પ્રત્યેની નિષ્ઠા.

આપણામાં ભગવત જયોતિનો આવિર્ભાવ કયારે થાય ? * ભગવત જયોત આપણાથી જુદી નથી એવું સમજાય ત્યારે * ઇન્દ્રિયો,મન,બુધ્ધિ અને અહંકાર ભગવાનના ચરણે અર્પણ કરીએ ત્યારે. * જે સાધના પથ ગ્રહણ કર્યો હોય તેમાં પુરેપુરી સંનિષ્ટા અને સમજણ પૂર્વકનું સાતત્ય જળવાય ત્યારે.