ગણપતિના મૃત્યુથી ઉમિયાજીએ કરેલ વિલાપ ઓખાહરણ-કડવું-૮ (રાગ-સાખી) વાડી વિના ઝુરે વેલડી, વાછરું વિના ઝુરે ગાય; બાંધવ વિના ઝુરે બેનડી, પુત્ર વિના ઝુરે માય. ધન ધાન્ય અને પુત્ર, પુત્ર જ આગેવાન; જે ઘેર પુત્ર ન નિપજ્યો, તેનાં સૂનાં બળે મસાણ. પુત્ર વિના ઘર પાંજરું, વન ઊભે અગ્નિ બાળીશ; શિવ શાથી માર્યો ગણપતિ, મારો પુત્ર ક્યાંથી પામીશ ? (રાગ:વિલાપનો) બોલો હો બાળા રે હો ગણપત. બોલો હો બાળા. શિવ રે શાને માર્યો તન,હો ગણપતિ (ટેક). ઉમિયાજી કરે છે રુદન, હો ગણપતિ. શિવ શાને માર્યો મારો તન, હો ગણપતિ. શિવ પુત્ર વિનાની માય. […]
શિવજીએ ગણપતિનો શિરોચ્છેદ કર્યો ઓખાહરણ-કડવું-૭ દેવી નાવણ કરવા બેઠાં, નારદ આવ્યા ત્યાંય; બાળક બે જોઇને નાઠા, ગયા શિવ છે જ્યાંય. નારદ ચાલી આવિયા, મધુવન તતખેવ; ઓરે શિવજી ઓરે શિવજી, નફટ ભૂંડી ટેવ. વનવગડામાં ભમતા હીંડો, માથે ઘાલો ધૂળ; આ ધંતુરો વિજિયા ચાવો, વાળ્યો આડો આંક. તમે રે વનમાં તપ કરો, ને ઘેર ચાલ્યું ઘરસુત્ર; તમો વિના તો ઉમિયાજીએ, ઉપજાવ્યા છે પુત્ર. મહાદેવ ત્યાંથી પરવર્યા, કૈલાસ જોવા જાય; ગણપતિ વાણી બોલિયા, આડી ધરી મહાકાય. અલ્યા જટિલ જોગી ભસ્મ ચોળી, દિસંતો અદ્દભુત; આજ્ઞા વિના અધિકાર નહિ, હોય પૃથ્વીનો જો ભૂપ. વચન એવું […]
શિવજીએ શાપ આપ્યો-ગણપતિને ઓખાની ઉત્પતિ ઓખાહરણ-કડવું-૬ તે તો તારે વણ કહે મેં, ઉપજાવ્યો છે એક; જે કર છેદન કરીને તારા, કરશે કટકા અનેક. તે તો સ્વામી કેમ જાણું, ચિંતા મુજને થાય; લે બાણાસુર જા હું આપું, એક આ ધ્વજાય. જ્યારે ધજા એ ભાંગી પડશે, ત્યારે કર તારા છેદાય; રુધિર તણો વરસાદ વરસશે, તારા નગર મોઝાર. ત્યારે તું એમ જાણજે, રીપુ ઉત્પન્ન થયો સાર; વરદાન પામી વળિયો બાણાસુર, શોણિતપુરમાં જાય. એક સમે મહાદેવ કહે, મારે તપ કરવાનું મન; તેણે સમે ઉમિયાએ માંડ્યું, અતિ ઘણું રુદન. અહો શિવજી, અહો શિવજી, જનમારો કેમ […]
બાણાસુર શિવજી સાથે યુધ્ધ કરવા ગયો ઓખાહરણ-કડવું-૫ (રાગ:ઢાળ) કૈલાસ પર્વત જઈ રાજાએ, ભીડી મોટી બાથ; જળમાંહી જેમ નાવ ડોલે, એમ ડોલે ગિરિનાથ. ટોપ કવચ ને ગદા ફરસી, કડકડાટ બહુ થાય; એણે સમે ઉમિયાજી મનમાં, લાગ્યાં બ્હીવાય. જઇને શંકરને ચરણે નમિયાં, અહો અહો શિવરાય; શાને કાજે બીહો પાર્વતી, આવ્યો બાણાસુર રાય. શોણિતપુરનું રાજ્ય આપ્યું, ઉપર કર હજાર; વળી માગવા શું આવ્યો છે, અંધ તણો કુમાર. સહસ્ત્ર હાથ તો મુજને આપ્યા, તે તો સ્વામી સત્ય; એક યોધ્ધો મુજને આપો, યુધ્ધ કરવા સમર્થ. આવો શિવ આપણ […]
બાણાસુર સમસ્ત સૃષ્ટિનો અધિપતિ બન્યો ઓખાહરણ-કડવું-૪ (રાગ-આશાવરી) વરદાન પામી વળિયો બાણાસુર, શોણિતપુરમાં જાય; વનનાં વાસી પશુ રે પંખી, તે લાગ્યાં બ્હીવાય. કાંઇ નવ દીઠું સાંભળ્યું, જેમ વૃક્ષ ચાલ્યું જાય; આવીને જોવા લાગ્યા સર્વે, દીઠો બાણાસુરરાય. નગર સમીપે ચાલી આવ્યો, બાણાસુર બળવાન; કૌભાંડ નામે રાય તણે ઘર, પ્રગટ થયો પ્રધાન. કોઇક દેશની કન્યા લાવી, પરણાવ્યો રાજન; દેશ જીતવા સંચર્યો, રાય બાણાસુર બળવંત. પાતાળે નાગલોક જીતી, ચાલ્યો તેણીવાર; દેશદેશના મહિપત જીત્યા,કહેતા ન આવે પાર. સ્વર્ગે જઈને જીત્યા સર્વે દેવ નાઠા જાય, સૂરજે વળતી સાંગ આપી, બાણાસુર […]
શુકદેવજી ઓખાહરણની કથા કહે છે ઓખાહરણ/કડવું-૨ (રાગ:કેદારો) હું તો શ્રી પુરુષોત્તમ શિર નામું, હું તો સકળ પદારથ પામું; વામું રે, દુઃખ સકળ કુળીવર તણાં રે. (રાગ:ઢાળ) દુઃખ સકળ વામું કલેવરના, સુણતાં પાતક જાય; ઓખાહરણ જે સાંભળે, મહારોગ થકી મૂકાય. તાવ, તરીઓ એકાંતરીઓ, ન ચઢે તેની કાય; ભૂતનો ભણકારો તેને, ન આવે સ્વપ્નામાંય. પરીક્ષિત પૂછે કહોને શુકજી, ઓખાનો મહિમાય; કોણ રીતે થયો, ઓખા અનિરુદ્ધનો વિવાહ. પ્રથમથી તે નવમે સુધી, કહ્યા મને નવ સ્કંધ; હવે દશમની કહો કથા, જેમ ઉપજે આનંદ. હરિએ વૃંદાવનમાં લીલા કીધી, વાયો મધુરો વંશ; પ્રથમ મારી પુતના ને, […]
શ્રી ગણેશજીની પ્રાર્થના ( રાગ:આશાવરી) એક નામ મુજને સાંભર્યું, શ્રી ગૌરીપુત્ર ગણેશ; પાર્વતીના અંગથી ઊપજયો, તાત તણો ઉપદેશ. માતા જેની પાર્વતી ને, પિતા શંકર દેવ; નવખંડમાં જેની સ્થાપના, કરે જુગ ભુતળ સેવ. સિંદુરે શણગાર સજ્યા, ને કંઠે પુષ્પના હાર; આયુધ ફરસી કર ધરીને, હણ્યા અસુર અપાર. પહેલા કરમાં જળકમંડળ, બીજે મોદિક આહાર; ત્રીજા કરમાં ફરસી સોહીએ, ચોથે રે જપમાળ રે.. ચાલો સહિયરો દેરે જઈએ, પૂજીએ ગણપતિરાય; મોટા લીજે મોદક લાડુ, લાગીએ શંભુસુતને પાય. એવા દેવ સાચા મુનિવાચા, પૂરે મનની આશા; બેઉ કર જોડી કહે જન વૈષ્ણવ, દાસ તણો જે દાસ. […]