---

ગણપતિના મૃત્યુથી ઉમિયાજીએ કરેલ વિલાપ
ઓખાહરણ-કડવું-૮      (રાગ-સાખી)

વાડી વિના ઝુરે વેલડી, વાછરું વિના ઝુરે ગાય;
બાંધવ વિના ઝુરે બેનડી, પુત્ર વિના ઝુરે માય.

ધન ધાન્ય અને પુત્ર, પુત્ર જ આગેવાન;
જે ઘેર પુત્ર ન નિપજ્યો, તેનાં સૂનાં બળે મસાણ.

પુત્ર વિના ઘર પાંજરું, વન ઊભે અગ્નિ બાળીશ;
શિવ શાથી માર્યો ગણપતિ, મારો પુત્ર ક્યાંથી પામીશ ?

(રાગ:વિલાપનો)

બોલો હો બાળા રે હો ગણપત. બોલો હો બાળા.
શિવ રે શાને માર્યો તન,હો ગણપતિ (ટેક).

ઉમિયાજી કરે છે રુદન, હો ગણપતિ.
શિવ શાને માર્યો મારો તન, હો ગણપતિ.

શિવ પુત્ર વિનાની માય. હો ગણપતિ.
તેને સંપત્તિ પાઘેર જાય. હો ગણપતિ.

શિવ પુત્ર વિનાની જેની માય.હો ગણપતિ.
તે તરણાથી હળવી થાય, હો ગણપતિ.

ત્યારે શિવને આવ્યું જ્ઞાન, હો ગણપતિ.
મેં તો આપ્યું હતું વરદાન. હો ગણપતિ.

પેલા નારદિયાનું કામ, હો ગણપતિ.
જૂઠા બોલો છે એનું નામ, હો ગણપતિ.

એણે વાત કરી સર્વ જૂઠી, હો ગણપતિ.
હું તો તપથી આવ્યો ઊઠી, હો ગણપતિ.

મેં તો માર્યો તમારો તન, હો ગણપતિ.
આ ઊગ્યો શો ભૂંડો દન , હો ગણપતિ.
શિવજીએ ગણપતિને આપેલ વરદાન
(રાગ:આશાવરી)

નંદી ભૃંગી મોકલ્યા તે, પહેલી પોળે જાય;
હસ્તી એક મળ્યો મારગમાં, તે શિરે કીધો ઘાય.

તે ગજનું મસ્તક લાવીને , ધડ ઉપર મેલ્યું નેટ;
ગડગડીને હેઠે બેઠું, આગળ નીકળ્યું પેટ.

કાળા એના કુંભસ્થળ, વરવા એના દાંત;
આગળ એને સૂંઢ મોટી, લાંબા પહોળા કાન.

દેવમાં જાશે શું પોષાશે. અપાર મુજને દુઃખ;
દેવતા સર્વે મેણાં દેશે , ધન પાર્વતીની કુખ.

ત્યારે શિવજી બોલિયા,સુણો વાત રે સતી;
સુરિનર મુનિવર પૂજશે,ગણનાયક ગણપતિ.