શાકમાં દૂધી પથ્યતમ છે. તે સાજા-માંદા બંને માટે સરખી ગુણકારી છે. વળી રોચક હોઈ બધાને ભાવે છે. તેની ઘણી વાનગી બને છે.
દૂધી સ્વાદે મીઠી છે, તે તાસીરે ખૂબ ઠંડી છે, ગુણમાં લૂખી, પચવામાં ભારે, ઝાડાને રોકનાર, વાત-કફકર તથા પિત્તશામક છે. તે બળવર્ધક, પોષક, તર્પક, રોચક, ધાતુવર્ધક, ગર્ભપોષક છે. તે કૃશતા અને મેદ રોગ બંનેમાં આપી શકાય. થાક, બળતરા, બેચેની, અરૂચિ, હ્રદયરોગ, ધાતુક્ષીણતા વગેરેમાં ઉપયોગી છે.
પિત્તજન્ય માથાના દુઃખાવામાં, માથાની બળતરામાં, ચક્કર આવતા હોય, લૂ લાગી હોય વગેરેમાં દૂધીને છીણીને માથે ભરવાથી ઠંડક કરીને રોગ મટાડે છે.
દૂધીનું તેલ પરમ શીતળ છે. તે માથાના વાળ લાંબા, કાળા, સુંવાળા કરે છે. તે ઉપરાંત માથાનો દુઃખાવો, આંખની બળતરા વગેરે મટાડે છે.
પ્રસૂતા સ્ત્રી માટે રીંગણા જેમ સારા છે તેમ સગર્ભા માટે દૂધી સારી છે. તે માતા અને ગર્ભ બંનેને પોષણ આપે છે.
દૂધીનો હલવો શરીરને પોષણ અને શક્તિ આપે છે.
હરસના રોગીએ દૂધીનાં પાનનો રસ હરસ ઉપર લગાડવો. હરસ સુકાવા લાગશે.
દૂધીના બી પેશાબ સાફ લાવે છે અને પથરી તોડવામાં મદદ કરે છે.