---

ઓખાને ચિત્રલેખાની સલાહ

ઓખાહરણ-કડવું-૨૪   ((રાગ-મેવાડની દેશી)

ઓખાને કહે ચિત્રલેખા જો, તું તો સાંભળ બાળ સ્નેહી જો;

આપણે મોટાં મા-બાપનાં છોરું જો, કેમ કહીએ કાળું કે ગોરું જો.

 

બેની લાંછન લાગે કુળમાં જો, પ્રતિષ્ઠા જાય એક પળમાં જો;

અમે તો તમ પાસે ન રહીએ જો, જઈ બાણાસુરને કહીએ જો.

 

વાત બાણાસુર રાય જાણે જો, આપણા બેનો અંતજ આણે જો;

મને મેલી ગયો તારી પાસે જો, તારો બાપ રહ્યો વિશ્વાસે જો.

 

તુજમાં દીસે છે અપલક્ષણ જો,કોઈના કરવા ઇચ્છે છે દર્શન જિ;

બહેની છોકરવાદ ન કીજે જો, તારા બાપ થકી તો બીહીજે જો.

 

તને દેખું છું મદમાતી જો, નથી પેટભરી અન્ન ખાતી જો;

તારું વચન મુને નથી ગમતું જો, જોબનિયું હશે સહુને દમતું જો.

 

કામ વ્યાપે સર્વ અંગે જો., બહેની રહીએ પોતાના ઢંગે જો;

તું\’તો બેઠી નિહાળે પંથ જો, કારાગૃહમાં ક્યાંથી હશે કંથ જો ?

 

તેં તો મુનિને આંખમાં ઘાલી જો, માથે છાણાં થાપી ચાલી જો;

હું પ્રીછે દામનું કારણ જો, બહેની રાખજે હૈયામાં ધારણ જો.

 

તું તો જુવે લોકમાં ઓઠાં જો, વામણું ક્યાંથી પામશે કોઠાં જો;

બેની ડગલાં ન ભરીએ લાંબા જો, ઉતાવળે ન પાકે આંબા જો.

 

આવ્યો ચઈતર માસ એમ કરતાં જો, પછી ઓખાવ્રત આચરતાં જો;

મારી ઓખાબાઈ અલુણાં જો, નિત્ય અન્ન જમે અલુણાં જો.

 

દીપક બાળે ને અવરિએ સુવે જો, માત ઉમિયાને આરાધે જો,

થયું પૂરણ વ્રત એક માસે જો, કોઇ જાણે નહિ એકાંતે જો.

 

(વલણ)

 

આવાસ એક સ્થંભ વિષે, વ્રત કીધું ઓખાય રે;

સ્વપ્નામાં સંજોગ સ્વામીનો, ભટ પ્રેમાનંદ ગાય રે.