---

બાણાસુર શિવજી સાથે યુધ્ધ કરવા ગયો

ઓખાહરણ-કડવું-૫            (રાગ:ઢાળ)

 

કૈલાસ પર્વત જઈ રાજાએ, ભીડી મોટી બાથ;

જળમાંહી જેમ નાવ ડોલે, એમ ડોલે ગિરિનાથ.

 

ટોપ કવચ ને ગદા ફરસી, કડકડાટ બહુ થાય;

એણે સમે ઉમિયાજી મનમાં, લાગ્યાં બ્‍હીવાય.

 

જઇને શંકરને ચરણે નમિયાં, અહો અહો શિવરાય;

શાને કાજે બીહો પાર્વતી, આવ્યો બાણાસુર રાય.

 

શોણિતપુરનું રાજ્ય આપ્યું, ઉપર કર હજાર;

વળી માગવા શું આવ્યો છે, અંધ તણો કુમાર.

 

સહસ્ત્ર હાથ તો મુજને આપ્યા, તે તો સ્વામી સત્ય;

એક યોધ્ધો મુજને આપો, યુધ્ધ કરવા સમર્થ.

 

આવો શિવ આપણ બે વઢિયે, આપ આવ્યા મારી નજરે;

ફટ ભૂંડા તું એ શું બોલ્યો, ખોટી હઠ આ તજ રે.