---

ઓખા ચિત્રલેખાને ભરથાર લાવી આપવા વિનવે છે

ઓખાહરણ-કડવું-૪૧ (રાગ-મારુ)

ઓખા કહે છે સુણ સાહેલી, લાવ્ય કંથને વહેલી વહેલી;

બાઈ તું છે સુખની દાતા, લાવ્ય સ્વામીને સુખ શાતા.

 

ચતુરાને કહે ચિત્રલેખા, બાઇ આણ્યાના ઉપાય કેવા;

દૂર પંથ દ્વારામતી, કેમ જવાય મારી વતી.

 

ત્યાં જૈ ન શકે રાય શક્ર, રક્ષણ કરે સુદર્શન ચક્ર;

જાવું જોજન સહસ્ત્ર અગિયાર, તારો કેમ આવે ભરથાર.

 

નયણે નીરની ધારા વહે છે, કર જોડીને કન્યા કહે છે;

બાઈ તારી ગતિ છે મોટી, તને કોઈ ન કરી શકે ખોટી.

 

સહિયરને સહિયર વહાલી, છે મેં જમણા હાથે ઝાલી;

આપણ બેઉ જણ સંગાથી, તું પ્રાણ દાતા છે વિધાત્રી.

 

મા-બાપ વેરી છે મારાં, મેં તો ચરણ સેવ્યા છે તમારાં;

વિધાત્રી તું દીનદયાળ, એમ કહી પગે લાગી બાળ.

 

કીધો ચિત્રલેખાએ વિચાર,જાવા દ્રારકા મોઝાર;

ચિત્રલેખાએ ધારણા દીધી, પછી દેહ પક્ષિણીની કીધી.